BAKLA

​Nakatikim ka ng umbag noong haiskul sa ginagagad mong naglalakad na kababaryong six-footer na bakla. Hindi ka sana pinapansin, nakulitan lang sa mga chanting mong hindi niya nasikmura at tuluyang ikinapikon. “Baklang gubat, tuhugin ng sibat! Unggoy, unggoy, iluto sa apoy!” Tawa ka pa nang tawa. Paulit-ulit. Iyon, noong ikaw ang binalingan, suntok dito at suntok doon ang ginawa, Hindi mo malaman kung paano sasalag. Mabuti at naroon ang bespren mong si Rex, umawat, kung hindi ay tuluyan kang nilamog.

Naging mabuti kayong magkaibigan ng bakla, na pinatawad ka matapos mong malimi ang pagkakamali at humingi ng dispensa. Libre ka, kayo ni Rex, ng gupit sa kanyang minimintineng beauty parlor. Kaya sino ang magsasabi na hindi natatapos sa pagkakasundo ang anumang sigalot?
At ang matindi, balintuna, natuklasan mo, hindi lahat ng leksiyon ay itinuturo sa paaralan. Hindi ka man nakatapos ng pag-aaral, masasabing hindi ka naman hikahos ngayon, kayo ni Rex, na bagaman at mga lalaking-lalaki, ay naambunan ng biyaya, sa pakikisosyo sa negosyo ng inyong kaibigang bakla.