Mayo 28, 2014

Nagising ngayong katanghaliang tapat na humihilab ang tiyan. Sa banyo, naliligo si Chin-chin, o sa termino ni Sandy ukol sa mga seremonya ng kanyang ate sa paggamit ng banyo, “natutulog”. Sobrang tagal! Mabuti at hindi ako inabutan nang sa wakas ay “magising”. Pag-upo ko sa trono, dunk agad. Hindi ko man lang nakuhang ‘makaidlip’. Pinuna ni Sandy, “Ang bilis mo, Daddy!” Biniro ko. Mahina lang para hindi marinig ng kanyang ate. “Oo, malamok, e. Sa taas na lang ako matutulog. Di baleng mainit!” Napangiti ko siya.

Dito sa taas, humilab ulit ang tiyan. Pakikiramdaman ko muna. Hindi muna ako bababa kung sa tantiya ko ay naroon ang makulit na bata. Baka kasi magpakara ng: “O, ano, Daddy, titiisin mo na ang lamok kesa init?” Pero biro ko na lang ito. Bahagi ng totoong pagpapaantok. Mamayang alas-tres, paggising, saka na lang kakain.

#stressdiary

Mayo 28, 2014
12:30